Εσύ που τότε ήσουν αγέννητος ή σε ηλικία που δεν μπορούσες να εκτίμησης τα γεγονότα, μάθε τα παρακάτω και σκέψου πάνω σ' αυτά. Σκέψου και συ που έζησες τα γεγονότα των ημερών εκείνων, ξέρεις την αλήθεια, αλλά τρέχεις τώρα με τα πάνω και τις ντουντούκες και δέχεσαι όλες τις ψευτιές και τα καραγκιοζιλίκια, για να μην πουν πως δεν είσαι «προοδευτικός» και «δημοκράτης».Το Νοέμβριο του 1973, υπήρχε μια Κυβέρνηση που είχε πάρει την εξουσία πριν 61/2 χρόνια. ΤΩΡΑ, διάφοροι από εκείνους που έκαναν τότε «τούμπες» και την προσκύναγαν - για να πάρουν μια θεσούλα - λένε πως η Κυβέρνηση εκείνη «δεν ήταν νόμιμη». Πώς δεν ήταν όμως, όταν, ΣΗΜΕΡΑ, εφαρμόζονται όλοι οι νόμοι της και τηρούνται οι διεθνείς συνθήκες που είχε υπογράψει; Πήγαινε μια μέρα στην Βουλή και ρώτα όλους τους βουλευτές να σου πουν τι δουλειά έκαναν στο διάστημα '67-73, τι βαθμούς πήραν (αν ήταν υπάλληλοι, αξιωματικοί κ.λπ.), τι περιουσία απόκτησαν κ.λπ., κ.λπ. και μετά πήγαινε στην Εθνική Βιβλιοθήκη να διαβάσεις τις εφημερίδες (ΟΛΕΣ) της εποχής εκείνης. Θα διδαχτείς, πολλά και θα σιχαθής περισσότερα και πολλούς.
Οι κάπηλοι του «Πολυτεχνείου» λένε φοβερά και τρομερά πράγματα, αλλά δεν είναι αλήθεια πως όλος ο κόσμος ήταν εναντίον των Συνταγματαρχών, ούτε ότι η πλειοψηφία των φοιτητών είχε αναπτύξει αξιοσημείωτη αντιδικτατορική δράση, ούτε - πολύ περισσότερο - ότι οι πολίτες επαναστάτησαν!
Αυτά όλα είναι ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ που πλάστηκαν μεταγενέστερα και, αν θες, ρώτα τους γονείς σου - αν δεν είναι φανατισμένοι κι αν δεν έχουν χάσει το λογικό τους - να σου πουν την αλήθεια. (Στα δάχτυλα του μισού χεριού μετριούνται εκείνοι που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν αντιστασιακοί χωρίς εισαγωγικά).
Το Νοέμβριο του 73, μπήκαν στο Πολυτεχνείο μερικοί αναρχικοί, όπως μπήκαν και τον Νοέμβριο του '85 και μπαίνουν κάθε Νοέμβριο - και καταστρέφουν κτίρια, λεηλατούν κ.λπ. - οι οποίοι ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ. Η διαφορά μεταξύ 73 και τώρα είναι στο ότι, τότε, επειδή το καθεστώς ήταν Δικτατορικό, δείλιασε να
τους διάλυση - για να μην το πουν δικτατορία! - ενώ μετέπειτα το Δημοκρατικό Καθεστώς τους διαλύει με βία ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙ.
Η αδεξιότητα και ο πολιτικάντικος ΚΑΙΡΟΣΚΟΠΙΣΜΟΣ του τότε (1973) Πρωθυπουργού Μαρκεζίνη (που ήθελε να εκμεταλλευτή τα γεγονότα για να κερδίση τις εκλογές που θα έκανε) επέτρεψαν την συγκέντρωση στον χώρο των νέων που ακούγοντας τον ραδιοσταθμό του «Πολυτεχνείου» ενθουσιάζονταν από τα συνθήματα του, όπως ενθουσιάζονται πάντα οι νέοι.
Και οι νέοι αυτοί - παρακινημένοι από τους αναρχικούς - άρχισαν να επιτίθενται σε
υπουργεία, Δημόσιους Οργανισμούς, καταστήματα κ.λπ. Το Στρατιωτικό Καθεστώς είχε επτά, κοντά, χρόνια στην Αρχή και ήταν ΥΠΕΥΘΥΝΟ για την ασφάλεια του
Έθνους και των πολιτών.
Επειδή, τελικά, μαζεύτηκαν μερικές χιλιάδες οικοδόμοι, γεωργοί, εργάτες, υπάλληλοι, φοιτητές κ.λπ. (άλλο αν τώρα μιλάνε μόνο για φοιτητές, για να έχει ρομαντική χροιά το παραμύθι), θα έπρεπε να εγκαταλείψει την εξουσία.
Κάθε χρόνο μιλάνε για νεκρούς, με ψεύτικους αριθμούς και ψεύτικα ονόματα.
Υπάρχουν, βέβαια, νεκροί των ημερών εκείνων, αλλά δεν σου λέει τίποτα το ότι οι περισσότεροι χτυπήθηκαν σε επιθέσεις που έγιναν για να καταληφθούν το υπουργείο Δημ. Τάξεως και ο ΟΤΕ, ενώ οι υπόλοιποι χτυπήθηκαν από «αδέσποτες» στα σπίτια τους ή σε περιοχές άσχετες με το Πολυτεχνείο; Κανένας δεν σκοτώθηκε μέσα στο Πολυτεχνείο.
Λένε πολλοί: «Δεν έχει σημασία, νεκροί είναι». Νεκροί, αλλά το ίδιο είναι να ακούς πως «πάτησαν τα τανκς τους φοιτητές μέσα στο Πολυτεχνείο» - όπως λένε οι παραμυθάδες - και το ίδιο να σκοτώνονται ΜΗ φοιτητές - μέχρι και δύο αλλοδαποί! - σε επιθέσεις εναντίον Κρατικών Υπηρεσιών ή να τραυματίζονται άλλοι την ώρα που
σπάνε βιτρίνες και κλέβουν ρούχα, τηλεοράσεις κ.λπ., από το κατάστημα του πατέρα σου ή του οποιουδήποτε πολίτη;
Ξέρεις πόσοι φοράνε ακόμα από εκείνα τα κλεψιμέικα και πόσοι βλέπουν σε τότε αρπαγμένες τηλεοράσεις,τα τωρινά πανηγύρια και γελάνε; Είναι λίγος ο χώρος για πλήρη εξιστόρηση, αλλά σου υπενθυμίζουμε πως το «Πολυτεχνείο» δημιουργήθηκε όταν η Δικτατορία παρέδωσε σε πολιτικούς (Μαρκεζίνη) την εξουσία και ότι μετά τις τραγικές εκείνες ημέρες (17Νοεμβρίου) δεν ήρθε η Δημοκρατία - όπως λένε στα παιδάκια μας οι παραμυθάδες - αλλά ο σκληρός δικτάτορας Ιωαννίδης (25 Νοεμβρίου), ο οποίος έμεινε ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΑΝΗ ΚΑΝΕΝΑΣ ΟΥΤΕ ΚΙΧ, μέχρι τον Ιούλιο του 1974 που
τον «έφαγε» η προδοσία Καραμανλή - Μακάριου στην Κύπρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου